پیتزاهای ایتالیایی چه فرقی با پیتزاهای آمریکایی دارن؟!
اگرعاشق پیتزا هستید، احتمالاً تا الان بارها خواستید بدونید تفاوت پیتزای ایتالیایی با پیتزای آمریکایی در چیست. پیتزا ابتدا در ایتالیا ساخته شده، اما به جرات می توان گفت که تکامل و به اوج رسیدن آن در آمریکا اتفاق افتاده است.
از آنجایی که هر دو نوع پیتزاها با سس های متفاوت در میورا سرو می شوند، امروز با بلاگ میورا همراه باشید تا تکامل پیتزای ایتالیایی و تفاوت‌های آن با پیتزای آمریکایی را با هم بشناسیم.
سس
یک تفاوت اساسی و مهم بین ورژن آمریکایی و ایتالیایی پیتزا، نوع سس مورد استفاده آنهاست. در پیتزای آمریکایی سس گوجه فرنگی (غیر تند) استفاده می شود. برخی از رستوران‌ها هم دستور العمل‌های خاص و متفاوت خودشان را برای ساختن سس‌های جدید استفاده کرده و آنها را نیز برای ایجاد طعم‌های جدید به پیتزاها اضافه می‌کنند.
اما در ایتالیا اینطور نیست که باعث تعجب بسیاری از توریست‌های آمریکایی نیز می‌شود. به چای سس گوجه، روغن زیتون تازه، گوجه فرنگی تازه، سیر و پونه کوهی را روی پیتزاهای خود می‌بینید. این امر به پیتزا طعمی تازه و گیاهی-مانند می دهد که به پوسته‌ی زیر آن نیز نفوذ می‌کند.
گوشت
در ایالات متحده،به احتمال زیاد قادر خواهید بود که پیتزا را به شکلی خودتان مایلید میل کنید. عاشقان گوشت در آمریکا خیلی زیاد هستند در نتیجه می‌توانید انواع گوشت‌ها را روی پیتزاها مشاهده کنید، از سوسیس و پپرونی گرفته تا برگر، بیکن، ژامبون و بسیاری از موارد دیگر.
ایتالیایی‌ها درواقع از این رویکرد نسبت به طبخ پیتزا وحشت دارند. آنها این مساله را توهین به مقدسات می دانند! در ایتالیا، مخلوط کردن گوشت روی پیتزا امری غیر قابل قبول است و آنها از طعم‌های بی نظیر هر نوع گوشت به صورت اختصاصی لذت می‌برند. سرو یک غذای مرموز که ترکیبی از انواع مختلف گوشت در یک ظرف باشد، در ایتالیا مرسوم نیست. از نظر ایتالیایی ها این عشق به گوشت، نوعی زیاده‌روی آمریکاییست، اما مسلما به این معنی نیست که پیتزاهای آمریکایی پرگوشت خوشمزه نیستند.
نان و خمیر پیتزا
در ایتالیا طیف گسترده ای ازنان پیتزا را پیدا خواهید کرد. به نظر می رسد هر روستای کوچک در ایتالیا نیز نسخه منحصر به فردی از نان پیتزا دارد. در بعضی از نقاط، نان پیتزا آنقدر نازک است که انگار درحال خوردن مواد پیتزا روی یک بیسکوییت خیلی نازک هستید. این نوع پیتزاها نیز گرچه متفاوت، اما بسیار خوشمزه اند.
اما در ایالات متحده، علاوه بر پیتزاهاییبا نان و خمیر نازک، پیتزاهایی با خمیر بسیار ضخیم و پر نیز وجود دارد. گاها خمیر و نان پیتزا به حدی حجیم است که انگار مواد پیتزا را روی نان تازه پخته شده میل می‌کنید.
تنوع
غذایی در آمریکا محبوب شد که زمانی توسط فروشندگان خیابانی ناپولی فروخته می‌شد. آمریکایی ها این غذا را با افزودن انواع مختلف مواد و تغییر و ایجاد تنوع در دستورالعمل ها، به یک غذای بین المللی تبدیل کردند. هرچیزی که در نظر بگیرید به پیتزاها اضافه شد. اکنون پیتزاهای متنوع و متفاوتی مثل هاوایی (ژامبون و آناناس)، کجون (چاشنی میگو و کجون) و … در آمریکا سرو می‌شوند.
این تنوع در ایتالیا بسیار کمتر بوده و شکل اصیل و کلاسیک پیتزا در اکثر پیزریاها رعایت می‌شود.
